80 jaar vrijheid op Hoge Enk
Het was een flinke poos wachten op de stoet oude legervoertuigen! Gelukkig stonden we, “gewapend” met rood-wit-blauwe vlaggetjes, heerlijk in de voorjaarszon.
Nadat de Militaire Colonne Hoge Enk had verlaten bewogen zo’n 150 mensen zich naar buurtgebouw “Ons Huus”.
De grote zaal was feestelijk versierd met kleurplaten, tekeningen en gedichten, gemaakt door leerlingen van de Mattanjaschool.
Hier werden de aanwezigen getrakteerd op koffie, thee of fris met een traktatie.
Na het welkom van voorzitter Aart Deetman kreeg de heer Henk Wessel het woord.
Hij memoreerde een aantal oorlogsgebeurtenissen zoals het neerstorten van een Britse bommenwerper op 13 april 1943 aan de Drostenweg en het grote aantal “trekkers” die in de hongerwinters langs onder meer Hoge Enkerboerderijen trok.
Ook onderstreepte hij het grote belang van vrede en vrijheid voor alle mensen.
Hierna mocht de 11 jarige Rosalyn Bal het gedicht voorlezen dat ze op school ter gelegenheid van 80 jaar vrijheid geschreven had.
Dhr. Wessel bedankte haar en overhandigde haar het boek Oorlogswinter van Jan Terlouw en een envelop met inhoud.
Ook voor de leerlingen die de mooiste kleurplaten en tekeningen hadden gemaakt was er een envelop.
Voordat gezamenlijk 2 coupletten van het Wilhelmus werden gezongen bedankte voorzitter Deetman een ieder voor zijn of haar aanwezigheid, en nam hij afscheid van “wethouder” Henk Wessel ( na 27 jaar!).
Inmiddels mogen we nu gewoon Henk zeggen tegen deze Hoge Enker en tevens trouw lid van Buurtvereniging “De Hoge Enk”
Gedicht bij 80 jaar vrijheid.
Oorlog doet pijn
Vrede is fijn
Wie zou er nu blij met oorlog zijn?
Wij leven in vrijheid
Geen oorlogsnabijheid
Al tachtig jaar vrij.
Zijn we nu blij?
Wat als er oorlog komt,
als het in de lucht gromt?
Er is geen blijheid,
want er is geen vrijheid.
Kunnen wij zorgen dat er vrede zijt?
Geweren die knallen
Bommen die vallen
Legerauto’s rijden
en gezinnen worden gescheiden!
Verzetters die strijden
Engelsen bevrijden
En wij,
Wat doen wij?
Als wij niet kunnen doen wat we willen,
Moeten we ook die zware last tillen,
dat anderen ons land onderdrukken.
Slaap niet, dit mag niet nog eens lukken!
Rosalyn Bal, 11 jaar,
Mattanjaschool, Hoge Enk